Op het programma vandaag de uitwedstrijd tegen Desto JO14-3. De speelomstandigheden waren prima. (Een lekker zonnetje en nat gras). We hadden helaas wel 3 afmeldingen en daarom was Roan gevraagd om mee te doen. Na de aftrap waren wij de betere partij. We voetbalden goed en tikten de bal rustig rond. De tegenstander kreeg geen kans. Na een minuut of 10 was hun flink uit de kluiten gewassen spits dit zat en gaf tijdens een duel Rens een enorme beuk. Rens vloog hierdoor een paar meter door de lucht en kwam hard neer. Gelukkig lieten onze jongens zich niet uit de tent lokken en speelden geconcentreerd verder.  Achterin stond het prima met Tijn W , Rens, Joost en Cas. De tegenstander kwam er niet doorheen en als er dan toch een gevaarlijke bal kwam, was er altijd Jelle nog die heel goed mee voetbalde. Goed was te zien dat de laatste training echt goed uitpakte. We waren nu wel in staat om achterin rustig de bal rond te tikken zonder dat we in paniek raakten. De aanvallers van Desto renden zich helemaal stuk, maar kregen de bal niet te pakken. Op het middenveld was Milan de spin in het web elke keer goed aanspeelbaar en wist de spitsen Roel en Roemer in stelling te brengen. Jesper speelde sterk en moest weer heel veel meters maken om steeds te helpen bij de aanval of verdediging. Ook de andere middenvelders Tijn V, Okke en Stan voetbalden goed geconcentreerd en maakten mooie 1-2-tjes. Aan het einde van de eerste helft hing een doelpunt in de lucht. Eerst was het Roel die vanaf de rand van het doelgebied met een mooi gekruld schot de verre bovenhoek van het doel zocht. Helaas was het de keeper van Desto die met een geweldige save die bal uit het doel tikte. Een paar minuten later was het Roemer, die een mooie corner onderkant lat kopte. Volgens onze jongens stuiterde de bal achter de lijn, maar de scheidsrechter vond van niet. Dus het bleef nog steeds 0-0. In de rust hoefden de coaches niet zoveel te zeggen.  Alleen maar  “hou dit vol het gaat top!”. Aan het begin van de 2^e helft kwam Desto sterk uit de startblokken. We kwamen een minuut of 10 behoorlijk onder druk te staan. Maar de verdediging stond als een huis. Iets later lukte het ons dan toch om te scoren. Een hoge voorzet bij de tweede paal werd door Roemer slim over de lijn gefrommeld. De 0-1 was een feit. Maar lang konden we hier niet van genieten, want een paar minuten later kreeg Desto een dubieuze strafschop mee. Het was een duel om de bal waarbij Rens iets sneller was en de bal opzij tikte. De tegenstander liet zich slim over het been van Rens  vallen en de scheidsrechter trapte erin.  De stafschop werd hard ingeschoten en het was 1-1. Daarna voetbalden we wat rommelig. Fysiek was Desto sterker en wij konden alleen winnen met goed verzorgd tikki- takkie voetbal. Naarmate de tweede helft vorderde, lukte dit ons steeds minder goed. Of dit nu vermoeidheid of concentratie is weet ik niet, maar we maakten het ons zelf erg moeilijk. Desto krijg bij een aanval langs de zijkant ineens veel ruimte en kon langs de achterlijn naar binnen lopen. Roan bedacht zich geen moment en gaf de speler van achteren een tikkie. Vrije trap denk je dan en als de scheidsrechter streng is, stuurt hij Roan er 5 min uit (omdat het een tackle van achteren was). Maar tot iedereen zijn verbazing gaf de scheidsrechter een strafschop en Roan kon blijven staan.  Wat!!! Hoe dan?? Gerco stormde het veld in om de scheidsrechter te overtuigen dat hij het fout gezien had. Het bleek kansloos,  de scheidsrechter weigerde zijn beslissing terug te draaien.  Dus weer een strafschop tegen. Ook deze werd binnen geknald en dan sta je 2-1 achter. De Jongens waren gefrustreerd (en terecht) en gooiden de beuk erin. De tegenstander werd ook feller en hierdoor werd het allemaal wat grimmiger. Cas kreeg ook nog een flinke beuk van die zelfde boom van een spits die ook Rens in de eerste helft had geraakt. De scheidsrechter vond het ook niet leuk meer en stuurde uiteindelijk  hem  van het veld af. Vlak voor tijd scoorde Desto met 10 man ook nog de 3-1, maar dat maakte allemaal toch niets meer uit. De Jongens vonden dat ze er “ingefloten” waren en lieten dit ook aan de scheidsrechter weten. Na het laatste fluitsignaal riep de scheidsrechter alle spelers nog bij elkaar en vertelde dat hij ook fouten kon maken, maar dat dit  geen reden is om er een schoppartij van te maken. De jongens hoorden dit aan, maar dit ging de stemming echt niet verbeteren. Ze hadden er flink de pest in. En terecht!! Op deze manier wil je niet verliezen.  Dus nu even balen en dan weer door, want qua spel hebben we echt de stijgende lijn te pakken en als we deze doorzetten komt de eerste overwinning steeds dichterbij…